Günlük Yaşamda Öz Şefkat

Fiziksel Olarak - Bedeninizi Gevşetin

Kendinize fiziksel olarak nasıl bakım verirsiniz? (egzersiz yapmak, masaj, sıcak bir duş, bir fincan çay)

Bedeninizde biriken gerginlik ve stresi serbest bırakabileceğiniz yeni yollar aklınıza geliyor mu?

 

Zihinsel Olarak - Gerginliği Azaltın

Özellikle stres altında olduğunuz zamanlarda zihninize nasıl destek olursunuz? (meditasyon yapmak, dua etmek, doğada yürümek, güzel bir film izlemek)

Düşüncelerinizin daha kolay gelip gitmesine izin vermek için başka ne yapabilirsiniz?

 

İlişkisel Olarak - Diğerleriyle Bağ Kurun

Diğer insanlarla sizi kendinize iyi hissettirecek şekilde nasıl ya da ne zaman ilişki kurarsınız?          (arkadaşlarla, aile bireyleriyle buluşmak)

Bu bağları zenginleştirmek istediğiniz bir yol var mı?

Öz Şefkat Nedir?

Öz şefkat, en çok ihtiyaç duyduğumuz anda kendimizle iyi bir arkadaş, iyi bir dost olmayı öğrendiğimiz bir yaklaşımdır.

Öz şefkati anlamanın en basit yolu, kendimize bize nazik davranan kişiye, davrandığımız gibi davranmamız olsa da, öz şefkatin daha doğru tanımı, acı çektiğimiz zamanlarda uyguladığımız üç temel bileşenden oluşmaktadır: Öz nezaket, ortak insanlık hali ve farkındalık.

 

🔆 Öz nezaket: Kişisel eksikliklerimizi fark ettiğimizde kendimize karşı sert ve eleştirel tutumla yaklaşmak yerine, destekleyici ve umut verici oluruz. Kendimizi zarar görmekten korumayı amaçlarız. Yetersiz olduğumuz yanlarımız için kendimize kızmak yerine, kendimize samimiyet ve koşulsuz kabul sunarız. Hayat şartları bizi zorladığında, kendimizi sakinleştirir ve rahatlatırız.

 

🔆 Ortak insanlık hali: Birbirine bağlı olma duygusu, öz şefkatin temelinde yer alır. Tüm insanların kusurlu varlıklar olduğunun, herkesin başarısızlığa uğradığının, hatalar yaptığının ve yaşamda zorluklarla karşılaştığının bilincinde olmaktır. Acı çekerken kendimizi yalnız hissederiz. Acının, ortak insanlık deneyiminin bir parçası olduğunu hatırladığımızda acı çektiğimiz her an, başkalarıyla bağlantı kurduğumuz bir ana dönüşür.

 

🔆 Farkındalık: Acı çektiğimizde kendimize doğru dönebilmeli ve bunu kabul edebilmeli, kendimize ilgi ve nezaketle yaklaşacak kadar acımızın farkında olmalıyız.